İzmirliyim ben.İzmirliyim...
Doğma büyüme değil öyle,içten hissederek İzmirliyim.İzmir var içimde.Dışım İzmir.Aklımda fikrimde İzmir.Bir gün yeniden kavuşma umuduyla yaşıyorum,ayrı düştüğüm sevdamla,İzmir sevdamla.Sevgilim İzmir.İlk ve son sevgilim.Aradaki kaçamakları saymıyorum sevdadan.Onlar gelip geçici şeylerdi.İzmir ile başladım sevmeye,İzmir'de bitecek sevdam.Aşkların en büyüğü, en güzeli.Havası,tadı,tuzu...
İzmirliyim işte ne var ? Ne denirse densin ne olursa olsun, Ölene kadar İzmirliyim,deliyim,çılgınım,sevdalıyım,kısacası İzmirliyim. Ayrı tutarım İzmir'i, farklıdır gözümde,bambaşkadır.Dedim ya sevdadır,ister kara sevda deyin çöllere düşerim uğruna; isterseniz de pembe sevda deyin bulutlara erer yüreğim, deli dolu koşarım ardında....Aklım bir karış değil bin karış havada olur belki, İzmir gelince aklıma.Deliyim demedim mi ? Deliyim işte, İzmir delisi.İzmir bende çok başka.Nereye gitsem bir yanım onda.İzmir'im, sarışın mavi gözlüm...Sen bende ben sende olduktan sonra bitmeyecek sevdam, sen hiç meraklanma...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder