İşte bir sınav maratonunun daha sonu diyebileceğimiz bir gün. Gerçi tercihler yapılmadan hatta sonuçlar açıklanmadan tam olarak bir son gerçekleştiğini söyleyemeyiz. Aslında tüm bunlar olduktan sonra da iş bitmiyor ki.Diyelim yerleştiniz. Bu sefer üniversiteye kayıt işlemleri , kalacak yer sorunu vs. başlıyor.Tüm bunlar bitip üniversite hayatı başlayınca sanki tüm bu çileleri çeken biz değilmişiz gibi üniversite hayatından,derslerin zorluğundan şikayetçi olup çıkıyoruz. İçine girmek için can attığımız üniversite bizim için kabusa bile dönebiliyor.Bölümü sevmeme,iş bulmaktan endişelenme...Tüm bunlar yetmezmiş gibi anlayamadan mezuniyet günü geliveriyor. Rüya gibi. Daha dün kapısından girmek için kendimizle yarıştığımız bu yerden gideceğimizi anlıyoruz bir anda. Nereye mi : hayata. İşte bu noktada bambaşka endişeler, sorunlar duruyor karşımızda.İş,evlilik,aile,çocuklar derken torunları buluyoruz kucağımızda. Aynaya bakıp anlamlandıramıyoruz geçen zamanı.Yetişemedik mi hayata, çok mu hızlı gittik bilemiyoruz.Yeniliyoruz kendimize ,korkularımıza. Daha bir içten söylüyoruz o 'eski günler ' söz öbeğini.
Ve başlıyoruz gerçek sonu beklemeye.Ne zaman başladığımızı bile hatırlamadan,anlamadan.
Sonrasını bilemeden,sadece bekliyoruz.Hayat bu malesef.Gerçek emelimiz geriye güzel şeyler bırakmak.
Umarım sınav sonuçları herkesi mutlu etmiştir.Herkes hak ettiği ölçüde başarı sağlamıştır ve umarım ben bu saydıklarımda yanılırım.
Hayatı en güzel yerinden en güzel şekilde yakalamanız,diğer yakalayanlarla güzel muhabbetlerde olmanız dileğiyle,sınava tüm girenleri tebrik ediyorum. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder