Gidiyorum

            Vay be dedim kendi kendime ! Bitti işte ! Ne ara başladık da bitişe geldik , anlamadım gitti.
Zaman gerçekten su gibi.Şimdi tek dileyebileceğimiz tarih tekerrürden ibarettir sözünün de gerçekleşmesi.Kim bilir belli mi olur bir gün yine buraya gelmek kısmet olur da bu günü hatırlar ve gülümserim.Belki bu yazıya bakarım,aklıma gelir bu günler...
             Ama şunu itiraf etmeliyim ki içim bir tuhaf.Burukluk mu desem hüzün mü üzüntü mü ? Anlamlandıramadığım bir şey var içimde.Tüm vücudumda.Yayılmış durumda,evet yayılmış durumda her bir yanıma.Bu duygudan kurtulamıyorum bir türlü.Bir başkayım ,bir başka.Bir yandan da tanıdık geliyor bu tuhaf şey.Sanki arada bir yaşıyorum bunu gibi.Belki öyle belki değil.Söylenecek çok şey var aslında.Ama işte bu anlarda pek dile gelmiyor ki sözler.En iyisi susmak,susup da son dkların tadını çıkarmak.Doyasıya etrafa bakmak.
             Tuhaf ama işte gidiyorum...